Rolina Nell groeide op in de Noordoostpolder, niet ver van het dorp Nagele. Ze raakte vroeg bekend met het bijzonder ontworpen dorp van de platte daken en het gebruik van vierkante vormen en strakke lijnen. Zonder dat ze zich toen bewust was dat Mien Ruys daarbij betrokken was als landschapsarchitect. Haar eerste bewuste interesse voor deze vrouw was tijdens haar studie aan Academie Minerva in Groningen en een tentoonstelling van haar studie werken in museum Nagele. Tussen de namen van voornamelijk mannen van de 8 en OPBOUW trof ze Mien Ruys aan. Een onafhankelijk denker, een vrouw die tegen het gangbare in haar passie heeft gevolgd.
Met de installatie teken de tijd in Tuinen Mien Ruys legt Rolina inhoudelijk de relatie met Mien Ruys’ emancipatoire gedachtegoed. Niet alleen conceptueel maar ook in de vormgeving vond Rolina aansluiting; in haar principe van losse, weelderige beplanting met de strakke geometrische vormgeving.
De installatie teken de tijd bestaat uit zes levensgrote rugaanzichten van vrouwen, gemaakt in houtskool op papier en vervolgens geprint op lakens. Vrouwen die de was ophangen tussen de strakke kaders van het witte vlak en schijnbaar gedachteloos hun taak vervullen. Zes generaties vrouwen zijn zichtbaar, wapperend aan de waslijn, overgeleverd aan de onvoorspelbaarheid van weer en wind. Beteugeld door de (was)lijn. De waslijn als de plek waar de relatie tot de tijd zich uitdrukt en zich toont. Waar de vrouwenlijn zich in het was ophangen manifesteert. Waar overgedragen gewoontes openbaren. Een aanwijzing die het heden geeft voor toekomstige ontwikkelingen? Is het een tijdelijke toestand waarin we ons hervinden, is er sprake van vooruitgang? Zijn we in staat die lijn los te laten?
