Ben Snijders (geboren in 1943) is een van de nestors van het huidige Noord-Nederlandse stilleven. Hij ontving zijn opleiding op Academie Minerva in Groningen ontwikkelde daarna een stijl, die ondanks de toch rijke Nederlandse voorgeschiedenis, een geheel aparte plaats inneemt.
Hoewel in principe consequent realistisch, neigt de schildertrant in belangrijke delen van Snijders’ schilderijen naar een meer impressionistische zienswijze. Naast het blauw in vele tinten, vormen vele tonen wit, gebroken wit en bruin de essentie van zijn palet. Slechts een enkele keer doorbreekt iets roods deze meditatief aandoende concentratie van soberheid.Het staat buiten kijf dat Ben Snijders als geen ander in zijn kenmerkende idioom in staat is stillevens te componeren, die behalve dat wat goede stillevens van node hebben, ook andere componenten van de schilderkunst in zich bergen. Een daarvan is de bijzondere manier waarop hij de kleur blauw gebruikt. In verschillende tonen, in verschillende tinten, in harmonisch samenspel met de compositorische opbouw van de voorwerpen, waaronder veel flesjes, maar bovendien geschilderd op een manier -en zodanig dominerend in het vlak geplaatst- dat de abstracte hoedanigheid van het schilderij minstens zo belangrijk wordt. Als verstilde vormen van menselijke emotie, eigenlijk onstuimiger dan men ooit aantreft in een stilleven. Nog verder gaat het schilderij, waarin het abstracte blauw weer tot een beeld wordt gearticuleerd: op een blauwe achtergrond ziet men een blauwe ansicht, waarop een indrukwekkende blauwe golf de stilte van het stilleven accentueert.
Zijn werk is te zien in The Fellowship Of Acoustics.
